Przejdź do głównej zawartości strony
Zemsta | Fot. Marek Zimakiewicz

Zemsta

  • czas: +/- 150 minut
  • przerwa: tak
  • dla kogo: 13+
  • cena: od 100 zł
  • osoby na scenie: 12
  • śmieszność: klasyka świeżo zażartowana
  • ostrość: na ostrzu noża
bestseller książkowy klasyka komedii świeżo zażartowane

„Zemsta”, czyli sztuka, w której nie chodzi o mur graniczny. Opowieść o władzy, miłości, pieniądzach i marzeniach. Klasyczna komedia XIX-wieczna, arcydzieło literatury polskiej, we współczesnej inscenizacji Michała Zadary - takiej, jakiej chciałby Fredro. Historia pełna inteligencji i elegancji, ale też przemocy.

Pełen opis

Wybierz termin spektaklu

 

sobota

 

sobota

 

piątek

 

sobota

 

sobota

 

niedziela

 

czwartek

 

piątek

Rezerwacja biletów grupowych pod tel. (22) 833 96 10

Galeria

Trwa walka o nieruchomość między Cześnikiem i Rejentem. Obaj są bezlitośni i mają nadzieję, że władza wyleczy ich z potwornej samotności. Sztuka stłamszona przez 150 lat przez poczciwe inscenizacje odradza się w Teatrze Komedia jako bezkompromisowy konflikt o majątek i wpływy. „Zemsta” to sztuka o problemach duchowych bogatych ludzi i o ich nienasyceniu. W świecie zemsty potencjał przemocy jest zawsze wysoki. I czasami przemoc wybucha z byle jakiego powodu, a w spory angażowane są kolejne pokolenia.

„Zemsta” reżyserowana przez Michała Zadarę zrywa z podejściem: „szlachetnie, czyli nudno i po literach” albo „radykalnie, czyli napisane raz jeszcze”. To inscenizacja współczesna, w światłach wielkiego miasta. Ale z drugiej strony to również „Zemsta” bez skrótów, grana wierszem zgodnie z zapisem, „nie przepisana” na nowo - i taka, jakiej chciał Fredro: z branymi na poważnie, skomplikowanymi i żywymi postaciami, których śmieszność potęguje często tragizm.

Jeśli myślicie, że w „Zemście” wszystko dzieje się z powodu sporu o mur dzielący na dwie części zamek zamieszkały przez Cześnika i Rejenta, to u nas dowiecie się jak było naprawdę. Bo mur nie odgrywa u Fredry żadnej roli fabularnej, jest tylko przykładem napiętej sytuacji. Wszystko może być pretekstem do wybuchu przemocy: nawet murowanie kilku cegieł. Powiecie, że to nadal przykład wojny polsko-polskiej - my odpowiemy: nie, to obraz rozpaczy osobistych dramatów.

Zemsta
  • Autor: Aleksander Fredro
  • Reżyseria: Michał Zadara
  • Scenografia: Robert Rumas
  • Kostiumy: Pola Gomółka
  • Reżyseria światła: Artur Sienicki
  • Choreografia i ruch sceniczny: Ewelina Adamska-Porczyk
  • Walki: Dawid Fajer
  • Asystenci reżysera: Maksymilian Nowak, Filip Płuciennik
  • Asystentka kostiumografki: Agnieszka Malicka

Obsada:

  • Maciej Stuhr - Papkin
  • Arkadiusz Brykalski - Cześnik
  • Bartosz Porczyk - Rejent
  • Barbara Wysocka - Podstolina
  • Filip Lipiecki - Wacław
  • Paulina Szostak - Klara
  • Monika Cieciora -  Śmigalski
  • Mikołaj Woubishet - Dyndalski
  • Damian Mirga - Perełka, Ochroniarz, Barman
  • Robert Ostolski - Mularz
  • Paweł Stefaniak - Mularz II
  • Krzysztof Iwański - Mularz III

Uwaga! 25 kwietnia w roli Klary w zastępstwie za Paulinę Szostak wystąpi Monika Cieciora, zaś w roli Śmigalskiego - Marta Piętka

W spektaklu używany jest pistolet hukowy.

Premiera: 19 kwietnia 2024

Halo, szkoły!
Dla zor­ga­ni­zowanych grup szkol­nych mamy spec­jalne ofer­ty cenowe.
Zapy­taj o nie pra­cown­ików Kasy (tel. (22) 833 68 80) i Biu­ra Sprzedaży (tel. (22) 832 46 19 lub (22) 833 96 10).


Partnerem premiery "Zemsty" są Miejskie Zakłady Autobusowe w Warszawie.

Sesję fotograficzną towarzyszącą premierze "Zemsty"zorganizowaliśmy w należącej do Miejskich Zakładów Autobusowych żoliborskiej "Hali B" - przed laty głównego ośrodka napraw pojazdów warszawskiego "zbiorkomu".

Recenzje

Witold Mrozek | Gazeta Wyborcza

“Pod­stolinę — twardą kobi­etę mafii — gra u Zadary Bar­bara Wysoc­ka, Rejen­ta — cyn­icznego prawni­ka — Bar­tosz Por­czyk, czyli Gustaw-Kon­rad ze słyn­nych wrocławs­kich “Dzi­adów” Zadary bez skrótów. Cześnikiem jest Arka­diusz Brykals­ki, który z Zadarą pra­cow­ał jeszcze dwadzieś­cia lat temu w...

Witold Mrozek | Gazeta Wyborcza

“Pod­stolinę — twardą kobi­etę mafii — gra u Zadary Bar­bara Wysoc­ka, Rejen­ta — cyn­icznego prawni­ka — Bar­tosz Por­czyk, czyli Gustaw-Kon­rad ze słyn­nych wrocławs­kich “Dzi­adów” Zadary bez skrótów. Cześnikiem jest Arka­diusz Brykals­ki, który z Zadarą pra­cow­ał jeszcze dwadzieś­cia lat temu w Teatrze Wybrzeże, przy pier­wszych sztukach Pawła Demirskiego. Sekun­du­ją im jako Wacław i Klara młodzi Fil­ip Lip­iec­ki i Pauli­na Szostak. Ich fredrows­cy bohaterowie nie są ugrzecznieni ani sielankowi; to krwiste charak­tery, z pożą­da­ni­a­mi przekracza­ją­cy­mi papierowe amory i małżeńskie plany […] Tekst przed­staw­ienia w Komedii płynie w dobrym tem­pie, spek­takl trzy­ma rytm, a Pap­kin Stuhra przeis­tacza w błyskotli­we sceniczne miniatu­ry te frag­men­ty Fredry, które zdawało­by się, że są najbardziej anachron­iczne […] “Zem­s­ta” to świet­ny strzał”

Krzysztof Stopczyk | Okiem Obserwatora

„Po pod­niesie­niu kur­tyny zobaczyliśmy scenografię (Robert Rumas) odw­zorowu­jącą słyn­ny obraz amerykańskiego malarza Edwar­da Hop­pera — „Nighthawsk” (…) Pomysł z usy­tuowaniem akcji sztu­ki o pol­s­kich szla­chetkach, napisanej i wydanej w lat­ach trzy­dzi­estych XIX w. przez pol­skiego hra­biego, w nowo­jorskim, noc­nym barze...

Krzysztof Stopczyk | Okiem Obserwatora

„Po pod­niesie­niu kur­tyny zobaczyliśmy scenografię (Robert Rumas) odw­zorowu­jącą słyn­ny obraz amerykańskiego malarza Edwar­da Hop­pera — „Nighthawsk” (…) Pomysł z usy­tuowaniem akcji sztu­ki o pol­s­kich szla­chetkach, napisanej i wydanej w lat­ach trzy­dzi­estych XIX w. przez pol­skiego hra­biego, w nowo­jorskim, noc­nym barze i na uli­cy przed nim, okazał się strza­łem w dziesiątkę. (…) Warst­wa wiz­ual­na tego przed­staw­ienia jest zaskaku­ją­ca, ale równocześnie stanowi pod­stawę całej kon­cepcji tej insc­eniza­cji. (…)

Oprócz reży­sera i zespołu wys­tępu­jącego na sce­nie, znakomitą pracę wykon­ała jeszcze dwój­ka współtwór­ców: rewela­cyjną chore­ografię i ruch sceniczny ustaw­iła Eweli­na Adams­ka-Por­czyk, a wal­ki (na noże też) — Daw­id Fajer. Zapew­ni­am Państ­wa, że nie są to kon­tredanse, polonezy czy wymachi­wanie scy­zo­ryka­mi. Jest na co popa­trzeć”

Jacek Mroczek | Teatr Varia

„Tekst Alek­san­dra Fredry to jed­na z najlep­szych w pol­skiej lit­er­aturze komedii. Nie starze­ją­cy się korowód ludz­kich przy­war, uczuć i zabawnych pomyłek. Michał Zadara pro­ponu­je odczy­tanie „Zem­sty” w sposób specy­ficzny. Nie ingeru­jąc w tekst, nie ingeru­jąc — nad­miernie — w inter­pre­tację...

Jacek Mroczek | Teatr Varia

„Tekst Alek­san­dra Fredry to jed­na z najlep­szych w pol­skiej lit­er­aturze komedii. Nie starze­ją­cy się korowód ludz­kich przy­war, uczuć i zabawnych pomyłek. Michał Zadara pro­ponu­je odczy­tanie „Zem­sty” w sposób specy­ficzny. Nie ingeru­jąc w tekst, nie ingeru­jąc — nad­miernie — w inter­pre­tację go przez aktorów, doda­je im współczesne kostiumy i rek­wiz­y­ty. Efekt tego jest wręcz brawurowy.

„Zem­s­ta” to także kul­towe w naszej lit­er­aturze sce­ny. Słynne dyk­towanie lis­tu przez „moci­um panie” Cześni­ka piszące­mu niez­grab­nie Dyn­dal­skiemu tu odby­wa się…   uży­ciem lap­topa. Klara to dynam­icznie stą­pa­ją­ca panien­ka z ele­gancką tore­bką i buz­ią w ekranie tele­fonu. Pap­kin swo­je udawane przewa­gi w bitwie o mur doku­men­tu­je za pomocą self­ie. I to wszys­tko jest umieszc­zone ze smakiem, wyczu­ciem i sza­cunkiem dla bard­zo prze­cież pol­skiego i ważnego tek­stu.

Słowo o Aktorach. Na sce­nie Teatru Kome­dia rodzą się kreac­je. Pap­kin Macie­ja Stuhra bawi do łez. Obaw­iałem się, czy tak charak­terysty­czny aktor nie przyć­mi pozostałych postaci komedii. W żad­nym razie. Jest wspani­ały, śmieszny, wzrusza­ją­cy. Ale Cześnik w wyko­na­niu Arka­diusza Brykalskiego, świet­ny Rejent Bar­tosza Por­czy­ka, czy Pod­stoli­na Bar­bary Wysock­iej — są zagrane równie znakomi­cie. Bard­zo dobrze wypa­da Fil­ip Lip­iec­ki w roli Wacława, wspom­ni­ana już Klara, którą gra  Pauli­na Szostak, czy Śmi­gal­s­ki w zabawnej inter­pre­tacji Moni­ki Ciecio­ry. Charak­terysty­czny i doskonale pokazany jest, także już wspom­ni­any, Dyn­dal­s­ki którego gra Mikołaj Woubishet.

[…] „Zem­s­ta” w reży­serii Michała Zadary to moim zdaniem kome­dia co najm­niej sezonu. Abso­lut­nie nie do pominię­cia przez kogokol­wiek, kto aspiru­je do świa­ta kul­tur­al­nej Warsza­wy. Genialne, wzrusza­jące, śmieszne, błyskotli­we — moż­na mnożyć pochwalne przymiotni­ki. Ja chcę to zobaczyć jeszcze co najm­niej raz!!!!”

Rafał Turowski | rafalturow.ski

„Mogło być tak — Michał Zadara (jak zawsze, gdy wys­taw­ia klasykę) bard­zo – ale to bard­zo uważnie przeczy­tał, co też Hra­bia raczył w utworze napisać, zwró­cił przy tym uwagę na naj­drob­niejsze szczegóły, akcję przeniósł akcję do środowiska gang­ster­skiego (bo mógł),...

Rafał Turowski | rafalturow.ski

„Mogło być tak — Michał Zadara (jak zawsze, gdy wys­taw­ia klasykę) bard­zo – ale to bard­zo uważnie przeczy­tał, co też Hra­bia raczył w utworze napisać, zwró­cił przy tym uwagę na naj­drob­niejsze szczegóły, akcję przeniósł akcję do środowiska gang­ster­skiego (bo mógł), zaprosił do współpra­cy znakomi­tych aktorów (Fre­dro bezl­i­tośnie karze za brak tal­en­tu), a następ­nie — zre­al­i­zował bard­zo zabawne, wspaniale zagrane, pełne życia i bard­zo ludz­kich (nie zawsze pozy­ty­wnych) emocji przed­staw­ie­nie, będące jed­nocześnie znakomitą komedią, pewnego rodza­ju hoł­dem złożonym Autorowi oraz — cud­owną zabawą i kon­wencją, i teatrem w ogóle.

Pap­ki­na obłęd­nie zagrał Maciej Stuhr, wyraźnie baw­iąc się tchór­zost­wem, mit­o­manią i hipochon­drią swo­jego bohat­era, to jed­na z najlep­szych ról sezonu. Mamy fan­tasty­cznego Arka­diusza Brykalskiego w roli Cześni­ka, sce­na pisa­nia lis­tu z Dyn­dal­skim (Mikołaj Woubishet) jest prawdzi­wą perełką, pre­mierowa pub­liczność dopowiadała moci­um panie; budzącego prawdzi­wą zgrozę (bo jest ta Zem­s­ta również opowieś­cią o prze­mo­cy) Rejen­ta zagrał Bar­tosz Por­czyk,

Bar­bara Wysoc­ka w roli Pod­stoliny jest wprost olśniewa­ją­ca, a serce Klary (Pauli­na Szostak) oraz piękniejszej częś­ci wid­owni – jak pod­słuchal­iśmy w foy­er pod­czas antrak­tu – pod­bił znakomi­ty w roli Wacława – Fil­ip Lip­iec­ki. Plus Moni­ka Ciecio­ra jako Śmi­gal­s­ki i — niemy jak Iwona Gom­brow­icza, a jed­nak będą­cy praw­ie cały czas na sce­nie – Dami­an Mir­ga.

Jestem pewien, że młod­si wid­zowie zobaczy­wszy ten spek­takl, mogą zech­cieć rozs­makować się w pol­skiej klasyce, a star­si — będą zaskoczeni, że moż­na ją z powodze­niem pokazać także bez obow­iązkowego właś­ci­wie doty­chczas rozpy­la­nia na wid­owni zapachu kurzu z kur­tyny i — naf­taliny z kostiumów.

Koniecznie”

Aniela Bocheńska | Nowa Siła Krytyczna

„Jak przełożyć satyrę o drob­nej szlach­cie na współczes­ność? Zadara razem ze scenografem Robertem Rumasem i kostiu­mo­grafką Polą Gomółką analogię znaleźli w drob­nomieszczanach. To o nich opowia­da ich „Zem­s­ta”, zagrana w deko­rac­jach odd­a­ją­cych sytu­ację z obrazu Edwar­da Hop­pera, „Noc­ne mar­ki” –...

Aniela Bocheńska | Nowa Siła Krytyczna

„Jak przełożyć satyrę o drob­nej szlach­cie na współczes­ność? Zadara razem ze scenografem Robertem Rumasem i kostiu­mo­grafką Polą Gomółką analogię znaleźli w drob­nomieszczanach. To o nich opowia­da ich „Zem­s­ta”, zagrana w deko­rac­jach odd­a­ją­cych sytu­ację z obrazu Edwar­da Hop­pera, „Noc­ne mar­ki” – nieliczni goś­cie baru sym­bol­izu­ją samot­ność i dobrobyt mieszczan. Nie tylko wys­trój sce­ny i rek­wiz­y­ty założone w didaskali­ach uległy przemi­an­ie. To w ogóle nie jest sprawa o murze ani o kłócą­cych się o niego zabawnych sąsi­adach. Nie, to opowieść o chci­woś­ci, ksz­tał­tu­jącej relac­je między­ludzkie na każdym poziomie – miłoś­ci między kobi­etą i mężczyzną, przy­jaźni, sto­sunków rodzin­nych, zawodowych. Nie trze­ba było dopisy­wać ani pół słowa, żeby stało się to jasne.

Co było do tego niezbędne? Wybit­na inter­pre­tac­ja i doskon­ali aktorzy – jak Maciej Stuhr, który odjął Pap­ki­nowi przy­na­jm­niej połowę groteskowoś­ci, przed­staw­ił jego his­torię na poważnie, a mimo to wciąż bez wysiłku baw­ił pub­liczność. Czy Bar­bara Wysoc­ka na włas­nych zasadach tworzą­ca Pod­stolinę. Moty­wy jej postaci nie są jasne, bo nigdy nie mają być. Dlaczego? Uważa, że świat stara się nieustan­nie ją wyko­rzys­tać, wobec czego pozwala sobie na bezwzględ­ność. Najbardziej przykuwa uwagę Arka­diusz Brykals­ki, tworzą­cy z Cześni­ka bezwzględ­nego i groteskowego właś­ci­ciela nieru­chomoś­ci”

Zaplanuj wizytę w Komedii