Przejdź do głównej zawartości strony

Eliza Borowska

Eliza Borowska

Absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej, którą ukończyła w 2003r. Za role w spektaklach dyplomowych została nagrodzona na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi oraz na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych w Warszawie.

Na scenie debiutowała w 2001 r. w Teatrze Współczesnym w Warszawie w spektaklu Bambini di Praga w reżyserii Agnieszki Glińskiej.

W latach 2003 – 2016 była aktorką Teatru Powszechnego w Warszawie.

Od roku 2017 jest w zespole Teatru Polskiego w Warszawie.

Eliza Borowska grała również na scenach Teatru Wybrzeże (spektakle w reż. Jan Klaty), Teatru Narodowego (spektakle w reż. Natalii Korczakowskiej), Teatru Konsekwentnego oraz w zespole grupy kabaretowej Pożar w Burdelu.

Na stale współpracuje z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Provisorium.

Eliza Borowska jest laureatką wielu nagród: w 2003 roku na II Międzynarodowym Festiwal Szkół Teatralnych zdobyła nagrodę za rolę drugoplanową Warii w Wiśniowym sadzie Antoniego Czechowa w reż. Agnieszki Glińskiej (dyplomowe przedstawienie Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie); w 2003 na IX OKNWPSW zdobyła nagrodę za rolę Młodej Bladej w Żegnaj, Judaszu Ireneusza Iredyńskiego w reż. Bożeny Suchockiej (dyplomowe przedstawienie Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie); w 2003 na XXI Festiwalu Szkół Teatralnych otrzymała nagrodę główną festiwalu oraz nagrodę Jana Machulskiego za rolę Młodziutkiej Bladej w spektaklu Żegnaj, Judaszu Iredyńskiego w reż. Bożeny Suchockiej (dyplomowe przedstawienie Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie); w 2012 na Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej zdobyła Nagrodę im. Jana Świderskiego za rolę Suki Azy w przedstawieniu Nieskończona historia w reż. Piotra Cieplaka w Teatrze Powszechnym w Warszawie;  w 2020 otrzymała nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepszą kreację aktorską w sezonie za rolę kobiety w spektaklu Wszystko płynie Grossmana w reż. Janusza Opryńskiego.

Prywatnie szczęśliwa żona i mama dwójki fantastycznych nastolatków i przyjaciółka jednego cudownego rudego mieszańca, który wabi się Foton.

Obecnie gra

Czego nie widać

Czego nie widać

Pełna absurdalnego humoru królowa fars napisana przez jednego z ojców gatunku – Michaela Frayna. Farsa o farsie, kpina na własny temat, opowieść o „teatrze w teatrze”, ale też o wyzwalającej sile naszych małych dramatów, a nawet wielkich katastrof. Zapraszamy do Komedii na „Czego nie widać” 2024 w reżyserii Piotra Cieplaka!

 

czwartek

 

piątek

 

piątek

 

sobota

Jak się starzeć bez godności

Jak się starzeć bez godności

Komediowy nieporadnik o drugomłodych, przedstarych, bezwstydnie nie-godnych i trochę przezroczystych.

To spektakl o starzeniu się – tak pełen gniewu, że aż rozbrajająco wesoły i tak bardzo dokumentalny, że aż smutny.  Zapraszamy na opowieść pełną heroicznych czynów, takich jak wstawanie o poranku, lektura kobiecych magazynów, rozmowy o chorobach, dzieciach, podpsutych samochodach i takiej samej urodzie. Bez mędrkowania i kołczowania, za to z dystansem, ironią i zastrzykiem siły na walkę z bezsensownymi oczekiwaniami, z jakimi spotykają się ludzie niemłodzi.

 

sobota

 

niedziela

 

sobota

 

niedziela