Przejdź do głównej zawartości strony

Eliza Borowska

Eliza Borowska

Absolwentka warszawskiej Akademii Teatralnej, którą ukończyła w 2003 roku. Za role w spektaklach dyplomowych została nagrodzona na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi oraz na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych w Warszawie.

Na scenie debiutowała w 2001 roku w Teatrze Współczesnym w Warszawie w spektaklu Bambini di Praga w reżyserii Agnieszki Glińskiej. W latach 2003 – 2016 była aktorką Teatru Powszechnego w Warszawie. W latach 2017-2024 była w zespole Teatru Polskiego w Warszawie.

Eliza Borowska grała również na scenach Teatru Wybrzeże (spektakle w reż. Jan Klaty), Teatru Narodowego (spektakle w reż. Natalii Korczakowskiej), Teatru Konsekwentnego oraz w zespole grupy kabaretowej Pożar w Burdelu. Na stale współpracuje z Teatrem Polskiego Radia i Teatrem Provisorium.

Eliza Borowska jest laureatką wielu nagród: w 2003 roku na II Międzynarodowym Festiwal Szkół Teatralnych zdobyła nagrodę za rolę drugoplanową Warii w Wiśniowym sadzie Antoniego Czechowa w reż. Agnieszki Glińskiej (dyplomowe przedstawienie Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie); w 2003 roku na IX OKNWPSW zdobyła nagrodę za rolę Młodej Bladej w Żegnaj, Judaszu Ireneusza Iredyńskiego w reż. Bożeny Suchockiej (dyplomowe przedstawienie Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie); w 2003 roku na XXI Festiwalu Szkół Teatralnych otrzymała nagrodę główną festiwalu oraz nagrodę Jana Machulskiego za rolę Młodziutkiej Bladej w spektaklu Żegnaj, Judaszu Iredyńskiego w reż. Bożeny Suchockiej (dyplomowe przedstawienie Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie); w 2012 roku na Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej zdobyła Nagrodę im. Jana Świderskiego za rolę Suki Azy w przedstawieniu Nieskończona historia w reż. Piotra Cieplaka w Teatrze Powszechnym w Warszawie;  w 2020 roku otrzymała nagrodę im. Aleksandra Zelwerowicza za najlepszą kreację aktorską w sezonie za rolę kobiety w spektaklu Wszystko płynie Grossmana w reż. Janusza Opryńskiego.

Prywatnie szczęśliwa żona i mama dwójki fantastycznych nastolatków i przyjaciółka jednego cudownego rudego mieszańca, który wabi się Foton.

Obecnie gra

Złodziej

Złodziej

Komedia kryminalna i psychologiczna w jednym, ulubiony koktajl gatunkowy Cezarego Żaka, w jego reżyserii. „Złodziej” - sztuka Erica Chappella, cenionego i popularnego brytyjskiego autora - to historia o złapanym na gorącym uczynku złodzieju plądrującym dom bogatego małżeństwa… Ale tylko pod warunkiem, że tekst skończycie czytać na pierwszych stronach. Po ostatnich będziecie wiedzieli, ile cennych informacji kryją Wasze szuflady, jak bezwartościowe może być coś, w czego wartość bardzo wierzyliście oraz że intruz czasami przynosi więcej prawdy niż niejeden psycholog.
„Złodziej” to klasyka komedii psychologicznej, na polskich scenach kojarzona przede wszystkim z tytułową kreacją Jana Kobuszewskiego. A na scenie Komedii w tej roli Dorota Stalińska, której towarzyszą: Eliza Borowska, Katarzyna Herman, Piotr Ligienza/Mateusz Banasiuk/Maciej Zuchowicz, Marcin Perchuć/Mariusz Zaniewski.
Muzyczne tło spektaklu wypełnią utwory Krzysztofa Komedy.

 

sobota

 

niedziela

 

niedziela

 

wtorek

 

środa

 

sobota

 

sobota

 

środa

 

czwartek

 

czwartek

Czego nie widać

Czego nie widać

Pełna absurdalnego humoru królowa fars napisana przez jednego z ojców gatunku – Michaela Frayna. Farsa o farsie, kpina na własny temat, opowieść o „teatrze w teatrze”, ale też o wyzwalającej sile naszych małych dramatów, a nawet wielkich katastrof. Zapraszamy do Komedii na „Czego nie widać” 2024 w reżyserii Piotra Cieplaka!

 

czwartek

 

piątek

 

niedziela

 

wtorek

 

piątek

 

sobota

 

sobota

 

sobota

 

sobota

 

niedziela

Jak się starzeć bez godności

Jak się starzeć bez godności

Komediowy nieporadnik o drugomłodych, przedstarych, bezwstydnie nie-godnych i trochę przezroczystych.

To spektakl o starzeniu się – tak pełen gniewu, że aż rozbrajająco wesoły i tak bardzo dokumentalny, że aż smutny.  Zapraszamy na opowieść pełną heroicznych czynów, takich jak wstawanie o poranku, lektura kobiecych magazynów, rozmowy o chorobach, dzieciach, podpsutych samochodach i takiej samej urodzie. Bez mędrkowania i kołczowania, za to z dystansem, ironią i zastrzykiem siły na walkę z bezsensownymi oczekiwaniami, z jakimi spotykają się ludzie niemłodzi.

 

niedziela

 

wtorek

 

czwartek

 

piątek

 

czwartek

 

piątek