Kto powiedział, że duchy nie mają poczucia humoru? Albo że śmierć to koniec, a nie początek niezręcznych rozmów rodzinnych? Weźcie za przykład taką sytuację: jesteście w - jak Wam się wydaje - całkiem przeciętnym domu na amerykańskim przedmieściu. Ktoś świętuje tu dziś urodziny, ktoś ogłasza ważne decyzje i plany na przyszłość, są dawno niewidziani goście i sporo zamieszania. Niby nic takiego. A jednak.
Zmarła 11 miesięcy wcześniej Mama powraca jako duch w 60. urodziny męża. Na dodatek wraca z misją. Ale sama nie wie do końca, na czym ma ona polegać. Wie za to, że w zadaniu może pomóc najstarsza córka, która - jako jedyna - słyszy jej głos. Tyle, że córka jest tu tylko na chwilę oraz tylko dlatego, że taki był warunek sądu i terapeuty. Jeśli nie dostanie upragnionego podpisu, to trafi do więzienia, a jeśli dostanie, to zaszyje się na długo przy kopaniu studni w Somalii. Wtedy duch Matki „nie zarobi na swoje skrzydła” i utknie na wieki w „luterańskim czyśćcu”, nikt nie odkryje sekretów, które mają moc zmieniania wszystkiego, nie naprawi tego, co przez lata popękało w rodzinnych relacjach i nie pogodzi się z przeszłością. Klasyczny pat.
„Prezent” Phila Olsona (przekład: Elżbieta Woźniak) to pełna humoru i SERCA opowieść o rodzinie, która - choć często potrafi doprowadzić do szaleństwa - w najważniejszych momentach staje się najpewniejszym schronieniem. W tej historii zabawne dialogi i zaskakujące zwroty akcji przeplatają się z ciepłem, które zostaje z widzem na długo po wyjściu z teatru.
Sztuka miała premierę w Los Angeles w 2013 roku i od tego czasu wystawiana była z powodzeniem na wielu światowych scenach, zbierając entuzjastyczne recenzje nie tylko za błyskotliwe poczucie humoru i lekkość budowania opowieści o tym, co trudne, ale i za ukrytą pod ich płaszczem mądrość oraz czułość.
Mój terapeuta powiedział, że muszę tu przyjechać, żeby poćwiczyć panowanie nad gniewem. Nie mogę w to uwierzyć. Zostałam skazana na spędzenie urodzin z ojcem. I co gorsza, nie mogę na niego nakrzyczeć. Ani razu.
— Kat
Prezent
- Autor tekstu: Phil Olson
- Przekład: Elżbieta Woźniak
- Reżyseria: Aneta Groszyńska
- Scenografia i kostiumy: Zuzanna Markiewicz
- Reżyseria światła: Marek Klepczarek
Występują: Katarzyna Figura, Marek Kalita, Paulina Holtz, Agnieszka Skrzypczak, Julia Banasiewicz, Filip Lipiecki, Robert Ostolski