Maria Dworzecka | Teatr dla Wszystkich

„[…] Akc­ja spek­tak­lu toczy się w czterech równoległych rzeczy­wis­toś­ci­ach, na czterech poziomach, czemu pod­porząd­kowany jest zarówno tekst sztu­ki, jak i styl aktorskiej gry. Reżyser celowo staw­ia na pełną umowność i zacieranie granic między przed­staw­iony­mi świata­mi. Adap­tac­ja sce­nar­iusza rozpisanego na sied­mioro aktorów z lekkoś­cią poda­je cza­sem nawet ciężkie żar­ty i tem­aty. Okazu­je się więc, że lekkie muśnię­cie tem­atów jest efek­tem żmud­nych poszuki­wań esencji prob­lemów, z który­mi mierzą się bohaterowie sztu­ki.

[…]Nieza­leżnie od tego, czy na jaw­ie, czy we śnie, Michał Zadara z zespołem przy­go­tował kawał dobrego teatru, który pozwala odpocząć od zgiełku tego, co tu i ter­az.
Gdy­by recen­zen­t­ka należała do grupy ateńs­kich rzemieśl­ników, w tym miejs­cu obow­iązkowo powin­na pojaw­ić się plan­sza: I wszyscy żyli dłu­go i szczęśli­wie. A następ­nie: Oklas­ki”

Cały tekst do przeczy­ta­nia tutaj: https://teatrdlawszystkich.eu/na-jawie-i-we-snie/