„…spektakl o porażce okazuje się prawdziwym sukcesem. Stoją za nim szeroka reprezentacja, zaangażowani aktorzy konsekwentnie poszukujący (na scenie i poza nią) własnej drogi, a przede wszystkim ogromna energia, szczerość i otwarcie na kontakt. „You can fail” to niezwykle ważny i potrzebny głos wskazujący, że porażka może być równie wartościowa – a może nawet bardziej inspirująca – niż sukces. To dobrze, że spektakl skierowany jest przede wszystkim do szkolnej publiczności, która na co dzień podlega ocenie i krytyce, przemocy symbolicznej wymuszającej dążenie do osiągnięć. Na tle dominującego modelu edukacji teatr staje się miejscem, w którym widzowie mogą usłyszeć, że obok drogi wiodącej do sukcesu biegnie też wiele innych – może nie zawsze całkiem bezpiecznych, ale często interesujących, pokrętnych, ciekawych i pełnych przygód – ścieżek…”
„…Największą zaletą tego ciekawego spektaklu nie są jednak podejmowane tematy i płynące z nich wnioski, a odważne, świetnie działające interakcje z publicznością. Przez cały czas relacja pomiędzy sceną a widownią jest bardzo żywa, a widzowie są zachęcani do współuczestnictwa (…). W tym teatrze nikt nie upomina ani nie ucisza odbiorców, a harmider traktowany jest jako oznaka i dowód zainteresowania…”
Cały tekst przeczytasz na: https://czaskultury.pl/artykul/sztuka-porazki/