„[…] Oczywiście są też taneczne popisy, w których bryluje Krzysztof Szczepaniak w roli cwaniaczka ze stolicy – kawalera Artura Mroczkowskiego. Aktor emanuje energią i wdzięczną gibkością. Czaruje jak wąż – słowami i tonem głosu, gestykulacją, zachowaniem. A przy tym to jego poczucie humoru – powalające! W przyjętej konwencji jak ryba w wodzie czuje się Magdalena Smalara – pani Brzeska. Przepyszna, charakterna acz dostojna matrona i matka pięciu pociech, której dusza aż kipi od brawury i zmysłowości. Smalara to sceniczna lwica, a kiedy śpiewa, nadaje intensywny odcień wykonywanym utworom. Obok niej potulny mąż – Kacper Kuszewski. Pełen ciepła i serca (choć przywar ma kilka), z wyrozumiałością spogląda na wybryki córek. Aktor z ujmującą naturalnością oddaje charakter, wady i zalety swego bohatera. Role córek są równie ciekawie obsadzone. Helena Englert jako najmłodsza z panien Brzeskich, Michalina, raz bawi, raz wzrusza. Wyróżnia się wyglądem i osobowością, a jej duet z ulubioną, zaradną kucharką Franią ma klasę i odpowiedni ton. Bardzo dobra Barbara Kurdej-Szatan w roli Frani pięknie partneruje młodziutkiej aktorce. Nie sposób zachować powagę, gdy na scenę wkraczają inne córki państwa Brzeskich – Artur Chamski, Maciej Pawlak, Krzysztof Szczepaniak. Bez mrugnięcia okiem zmieniają wygląd i już za chwilę szaleją jako absztyfikanci z Warszawy, by zaraz ponownie wcielić się w gołąbeczki z prowincji. Julia Kamińska czyli Beatka, słodka i zmysłowa, ani na chwilę nie porzuca poczucia humoru, choć życie drugiej z młodszych sióstr do najłatwiejszych nie należy. Z konieczności macha miotłą jako Kujawianka i czerpie sporą radość z tej przemiany […] W muzycznym spektaklu Teatru Komedia bywa gorzko, ale częściej nostalgicznie, tanecznie i z przytupem. Sprawność i precyzja reżyserii, pomysłowość oraz entuzjazm twórców i wykonawców mają moc rozbawiania widzów, w dodatku nie tylko w karnawale. Wodewil w takiej odsłonie z pewnością na długo pozostanie w pamięci widzów, a i ze sceny warszawskiego teatru bez wątpienia szybko nie zejdzie”
Cały tekst przeczytasz na: https://teatrdlawszystkich.eu/bo-gdy-zonka-rozum-ma-rade-sobie-zawsze-da/