„Historia o sztuce akceptowania własnych porażek, błędów i słabości, która przyjęła formę barwnego widowiska, pełnego tańca i muzyki granej na żywo. Spektakl mocno nawiązuje do estetyki telewizyjnych talent shows, ale wszystko jest w nim na opak: scenografia się przewraca, mikrofony się gubią, a reflektory przestają świecić. Zabawne napięcie, wynikające z wytrwałego udawania, że nic się nie udaje, najbardziej widać w grze całej obsady aktorskiej. Dodatkowy walor to skuteczne wciąganie publiczności do zabawy”